လမ္း
လေရာင္တစ္ခုတစ္ေလေတာင္
ဖူးပြင့္ခြင့္မရွိတဲ့ ညပါ
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ၾကည့္ရတာကိုက
ၾကယ္တစ္စင္း ေၾကြက်သြားသလိုမ်ိဳး
အိမ္မက္ေတြ အံေခ်ာ္လို႕
ပိုးမႊားေတြ ေပ်ာ္တဲ့ေလထုထဲ
အသက္တစ္ခါရႈဖို႔
သက္ျပင္းတစ္ခါ ေျခြရတယ္..။
ထီးက်ိဳး စည္ေပါက္ မာနတစ္ခုနဲ
ဘ၀က ၾကယ္ေပ်ာက္ လေပ်ာက္
ကိုယ္တိုင္ေဖာက္တဲ႔ လမ္းမွာ
ေနာက္က်က်န္ခဲ့တဲ႔ ေျခတစ္စံုအတြက္
ဒီခရီးက နီးသလား….။
ထားပါ…
မသြားပဲ ေရာက္ႏွင့္သူေတြၾကား
သြားလွ်က္မေရာက္ခဲ့တာေတာ့
ဘာတက္နိဳင္မလဲ
ကုိယ့္ကိုယ္ကို ပန္းတစ္ပြင့္အျဖစ္ ဖန္ဆင္း
လူမသိ သူမသိ
ေၾကြဆင္းပစ္လိုက္ရံုပဲေပါ့…..။
No comments:
Post a Comment