.................
.................
ငါ့ဆီ ငါျပန္ေရာက္ပါေတာ့မလား
ေျမပံုၾကမ္း ၾကည့္ၿပီး
လွမ္းေလွ်ာက္ေနရတာ......ေမာလွၿပီ၊၊
ငါ့ကို ယံုပါ၊၊
ငါဟာ....
လမ္းကူးရင္ေတာင္
မ်ဥ္းၾကားက ျဖတ္ကူးတတ္တဲ့
ေခြးေလေခြးလြင့္တစ္ေကာင္ပါ၊၊
ငါ.....မပစ္ခတ္ခဲ့ပါဘူး
ေလးႀကိဳးဆြဲရင္း
လက္ထဲက လြတ္ထြက္သြားတာပါ....
ငါ့ကို......ယံုပါ ၊၊
လူေတြဆီက မေတာင္းခဲ့ပါဘူး
ဘုရားက မေပးဘူးဆုိရင္ေတာင္
ဘုရားဆီကပဲ ေတာင္းခဲ့သူပါ
ငါ့ကို ယံုပါ ၊၊
(ဖိနပ္ မစီးထားတဲ့ ကေလးငယ္လုိပဲ.....
ဘယ္သူကမွ...
အိမ္ထဲဝင္ဖို႕ ငါ့ကို မဖိတ္ခ်င္ၾကဘူး....)
လက္တစ္ဖက္နဲ႕
ေခၚလို႕မရတဲ့ ေကာင္းကင္
လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕လွမ္းေခၚေတာ့လည္း
အရာမထင္ဘူး ၊၊
ငါ......တတ္တဲ့ ေျမႀကီးစကားနဲ႕
ေကာင္းကင္ႀကီးကို နားလည္ေအာင္
ေျပာမျပႏိုင္ခဲ့ဘူးေလ.......၊၊ ၊၊
တာရာမင္းေ၀ ရဲ့ကဗ်ာေလးပါ။ မြန္းက်ပ္တဲ့ ပစၥဳပၸန္ ရဲ့ ထြက္ေပါက္ျဖစ္ျပီး လြတ္ေျမာက္ရာရဲ့ ၀င္ေပါက္ေပါ့....
No comments:
Post a Comment