“ပင္လယ္”
ပုဇြန္ဆီေရာင္ ေနလံုးက “ငါ့ကို” ႏႈတ္ဆက္တယ္....
မၾကာခင္ သူလည္း
တျဖည္းျဖည္း ေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ့မွာပါ....
ျမစ္တစ္စင္းရဲ႕ ေကြ႕ေကာက္တဲ့ အၾကည့္ေတြကို
“ငါက” မျမင္ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနတယ္....
ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့
“ငါ့ရဲ႕” ပခံုးေပၚမွာ ကၽြန္းေတြ ရွိေနတာကိုး....
“ငါက” ၾကည္လင္တယ္
ေနာင္လည္း နက္နက္႐ိႈင္း႐ႈိင္း
ရွိေနအံုးမွာပါ......
No comments:
Post a Comment